Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Έχεις ήδη "ξεχρεώσει" μαιμουδάκι...

Ακούω μανούλες πιο "παλιές", μανούλες με παιδιά στην εφηβεία, με παιδιά ενήλικα, ακόμα και με παιδιά που έχουν τώρα τα δικά τους παιδιά να παραπονιούνται για αυτά, πως δεν ενδιαφέρονται για αυτούς, δεν εκδηλώνουν αγάπη, δεν τους δίνουν το χρόνο που οι ίδιοι επιθυμούν. 

Ναι, το όνειρο κάθε γονιού είναι να περνάει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με το παιδί του, να νιώσει να παίρνει την αγάπη που αυτός δίνει, να είναι μεγάλο μέρος της ζωής του, να συνεχίσει ουσιαστικά να ζει αυτά τα πρώτα μοναδικά χρόνια που ζούμε με τα παιδάκια μας από τη στιγμή που τα κρατάμε στην αγκαλιά μας μέχρι και τη στιγμή που ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και έχουν ανάγκη όλο και περισσότερη ανεξαρτησία. 

Είμαι αρκετά φρέσκια μανούλα- έχω ένα αγοράκι 9 μηνών- και είμαι φυσικά στη φάση της απόλυτης μαγείας. Της μοναδικής αυτής εποχής που είμαι το κέντρο του κόσμου για το μωρό μου, όπως είναι και αυτό για μένα. Νιώθω τόση πολύ αγάπη από αυτό το πλασματάκι, (το οποίο καλά- καλά δεν γνωρίζει τι είναι αγάπη, απλά υποθέτω το βιώνει απόλυτα και ενστικτωδώς),  που πάντα μα πάντα σκέφτομαι πως ήδη από τώρα έχει "ξεχρεώσει". Έχει "ξεχρεώσει"  διότι μου δίνει τόση αγάπη και τόση ευτυχία  που με "θωρακίζει" ήδη για τα ¨δύσκολα" χρόνια της ανεξαρτησίας που έπονται.  Έτσι νιώθω. Και φαντάσου- δεν έχω ζήσει ακόμα τα καλύτερα. Να με πει "μαμά" και να το καταλαβαίνει, να με αγκαλιάσει οικειοθελώς, να μου μιλάει και να μου λέει ότι μπορώ και δεν μπορώ να φανταστώ. Το σκέφτομαι καιρό τώρα και ήθελα να το γράψω για να μην το ξεχάσω. Να μην ξεχάσω αυτά τα γεμάτα και ξέχειλα από ευτυχία και αγάπη χρόνια. Να μην του χρεώσω ευθύνες και ενοχές. 

Αυτό μόνο.  Σε αγαπάω μωρό μου και ξέρω το γιατί. Σε ευχαριστώ που με αγαπάς και εσύ και ας μην ξέρω ακόμα το γιατί. Και ας μην μάθω ποτέ το γιατί.... 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς





10 σχόλια:

  1. τι τρυφερα λογια! Τι ωραια που τα λες! καπως ετσι αισθανομαι και εγω αν και ο δικος μου ειναι καποιυς μηνες μεγαλυτερος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ βρε Γιάννα... όταν γράφεις τέτοια ωραία λόγια αιθάνομαι λίγο αχάριστη! Γιατί ενοχές δε θελω να τους χρεώσω αλλά δε χορταίνω... θέλω κι άλλο! Μπορεί να έχουν ξεχρεώσει αλλά θα θέλω πάντα κι άλλο! Είσαι εκπληκτικό άτομο πάντως και χαίρομαι που σε γνωρίζω εστω και διαδικτυακά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα μου, σε ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια... Σε νιώθω.. Νομίζεις εγώ χορταίνω; Ή οποιαδήποτε μανούλα; Όχι.. Όμως η αλήθεια είναι πως τους χαρίζουμε τη ζωή για να είναι δική τους και να την ζήσουν όπως αυτά θέλουν... Και εκ των πραγμάτων δε θα πιάνουμε κάποια στιγμή τόσο "χώρο".. Αν όμως έχουμε κάνει σωστά τη δουλειά μας θα έχουμε άπλετο χώρο στην καρδιά τους και αυτό είναι αρκετό..

      Διαγραφή
  3. Αχ ούτε μπορώ να σκεφτώ την εποχή που δεν θα είναι κολλημένη πάνω μου!! Την έχω τόσο ανάγκη όσο με έχει και εκείνη!! Ελπίζω μόνο να είμαι πάντα πλάι της!! Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σκέφτομαι πολλές φορές αυτά τα χρόνια της απόλυτης ανεξαρτησίας που έρχονται και με πιάνουν τα κλάματα!!! Εδώ τώρα που είναι 3,5 και μερικές φορές δεν με αναζητά γιατί ασχολείται με κάτι, του μιλάω και μου "άσε με μαμά έχω δουλεια!!!" μου κακοφαίνεται πόσο μάλλον να είναι ολόκληρος άντρας ανεξάρτητος! Αχχχχ !!!! Φιλιά έρχομαι από το πάρτυ της Μάρθας και θα μείνω!!! Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Αναστασία μου και σε καταλαβαίνω!! Χαίρομαι που σε βρίσκω! <3

      Διαγραφή
  5. Αχ...και αν έχουν ξεχρεώσει τα αγγελούδια μου!...

    νομίζω Γιάννα μου ότι ξέρουν τι σημαίνει αγάπη και αυτή μας μεταδίδουν....μια αμφοτερόπλευρη μετάδοση γίνεται...

    καλά κάνεις και τα γράφεις, να μην ξεχνιούνται αυτές οι στιγμές και τα βιώματα, να τα διαβάζουμε και εμείς

    υπέροχο κείμενο

    πολλά φιλιά
    Αλεξία momyof6

    από το λινκ πάρτυ της Μάρθας

    ΑπάντησηΔιαγραφή