Είναι λίγο περίεργο, κάπως σουρεαλιστικό, να βλέπεις το παιδί σου να παίζει με παιχνίδια ή να χρησιμοποιεί αντικείμενα που έχεις από τη δική σου παιδική ηλικία.
Δεν ξέρω γιατί...
Είναι κάπως σαν χρονοκάψουλα... Σε γυρίζει πίσω... Απρόοπτα και σε ανύποπτο χρόνο... Βρίσκεσαι ξαφνικά εκεί, τόσα χρόνια πριν, και σχεδόν βλέπεις τον εαυτό σου να παίζει με τα συγκεκριμένα παιχνίδια ή να κουκουλώνεται- λόγου χάρη- κάτω από το συγκεκριμένο πάπλωμα...
Νιώθεις και πάλι παιδί...
Και ξαφνικά γυρνάς πάλι πίσω και κοιτάς αυτό το τερατάκι που αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, αυτό το λεπτό που εσύ "ταξιδεύεις", δημιουργεί τις δικές του αναμνήσεις- τη δική του χρονοκάψουλα που κάποια στιγμή μπορεί να εμφανιστεί μπροστά και στα δικά του μάτια...
Και συγκινείσαι...
Γιατί είναι ολόχαρος και πέφτει με τα μούτρα κακαρίζοντας στο παιδικό σου πάπλωμα... Γιατί φωνάζει "μαμά, μαμά" ενώ το κάνει... Λες και καταλαβαίνει... Γιατί δεν θες και πολύ να συγκινηθείς... παιδί σου είναι.
Αυτό φτάνει εδώ που τα λέμε...
Αχ βρε μαιμουδάκι, αχ...
Σε νιώθω απόλυτα γιατί κι εγώ έχω δώσει πράγματα στα παιδιά μου, όσα δηλαδή υπήρχαν ακόμη, και έχω τα ίδια συναισθήματα με εσένα! Αφού σκέφτομαι, όταν τα παιδιά μου κάνουν παιδάκια, και τα εγγονάκια μου θα έχουν πράγματα που είχαν οι γονείς τους!! Το πήγα μακριά;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου... Εμένα μου έδωσε και η πεθερά μου ένα πάπλωμα του Παναγιώτη και πολύ είχα συγκινηθεί που ήταν το μόνο μάλιστα που είχε φυλάξει. Ή μου έκανε δώρο όταν γέννησα ένα βραχιόλι και μου είπε πως και εγώ με τη σειρά μου να το χαρίσω στην δική μου νύφη και εννοείται πως θα το δώσω.. Δεν το πας και τόσο μακρυά..Σε φιλώ <3
ΔιαγραφήΤο έχω κάνει κι εγώ, να δώσω κάτι παλιό δικό μου στα παιδιά κι είναι όντως κάπως περίεργο... Βασικά κάποια ψυχαναλυτική εξήγηση πρέπει να υπάρχει για όλο αυτό :-p Πάντως, πέρα από πλάκα, λένε οτι όντως "ξαναζείς" την ηλικιά που έχει κάθε φορά το παιδί σου και κυρίως την σχέση που είχες με τη μαμά σου... τεσπα... ας τα αφήσουμε αυτά για τους ειδικούς! (είχα κι εγώ ένα παρόμοιο παιχνίδι, που έπρεπε να βάλεις κάτι κρικάκια σε 2 στήλες, με το ίδιο κόνσεπτ-σε νερό κι ίδια συσκευή) :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα γίνονται για κάποιο λόγο Παρασκευή μου... Αγαπώ ωστόσο να τα κουβεντιάζω! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΤο παρελθόν συναντά το μέλλον αλλά στο παρόν, πως να μην συγκινηθείς βρε μανούλα;; Όσο και να είναι ένα απλό αντικείμενο ή επαφή σου τότε και η επαφή του μικρού τώρα του δίνει υπόσταση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν έχω τίποτα από τα παιδικά μου χρόνια, μπορώ όμως να καταλάβω το δέσιμο σου! Σε φιλώ ❤
Iris μου, ούτε ο άντρας μου έχει τίποτα παρά μόνο ένα πάπλωμα που κρατούσε η μητέρα του και μου το έδωσε για το μαιμούδι και μου φαίνεται περιεργο.. Εγώ έχω τόοοσα πολλά! Μου αρέσει όμως και που ο Παναγιώτης δεν έχει αυτή την ανάγκη οπώς εγώ! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΤο παρελθόν συναντά το μέλλον αλλά στο παρόν, πως να μην συγκινηθείς βρε μανούλα;; Όσο και να είναι ένα απλό αντικείμενο ή επαφή σου τότε και η επαφή του μικρού τώρα του δίνει υπόσταση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν έχω τίποτα από τα παιδικά μου χρόνια, μπορώ όμως να καταλάβω το δέσιμο σου! Σε φιλώ ❤
Αχ βρε γλυκούλα μου, τι ρομαντικός άνθρωπος είσαι! Είναι όντως απίστευτο το συναίσθημα, έχω δώσει κι εγώ δικά μου ρούχα κ παιχνίδια στα ξαδερφάκια μου και όταν τα έβλεπα να χαίρονται μ' αυτά ένιωθα τόσο παράξενα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθηνά
Craftaholic.gr
Αθηνά μου... <3 <3 <3
Διαγραφήαχ βρε Γιάννα μου, θα πώ εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο υπέροχες αναμνήσεις δημιουργείς με το παιδάκι σου!!!!
Μάρθα μου... πως με καταλαβαίνεις βρε μανούλα.... <3 <3 <3
ΔιαγραφήΌντως το συναίσθημα είναι πολύ έντονο και παράξενο..και εμένα παίζει η κόρη μου με δικά μου παιχνίδια στο πατρικό μου...όπως το είπες χρονοκάψουλα! Φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο χαίρομαι που με καταλαβαίνετε!! Φιλιά Αθηνά μου! (σταμάτα με τις συνταγές κάνω δίαιτα λέμεεε!)
ΔιαγραφήΠέτυχες ακριβώς την στιγμή να γράψεις γι αυτό το θέμα Γιάννα μου, βρίσκομαι στο πατρικό μου και βλέπω την κόρη μου να παίζει με δικά μου παιχνίδια και να κοιμάται στα σεντόνια της χαιντη. Ενα βραβείο λοιπόν από μένα στην πιο γλυκιά μανούλα του κόσμου....θα το βρεις εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://lolmomsworld.blogspot.gr/2015/01/liebster-lol-moms-world-10-blogs.html
Τούλα μου... καλώς ήρθες κατ' αρχας.... Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για την τιμή να μου δώσεις το βραβείο... Σε φιλώ γλυκά γλυκά..
ΔιαγραφήΌμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Σε ευχαριστώ κούκλα μου, Φιλιά!! <3
ΔιαγραφήΑχ τι μου θύμισες τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που η μητέρα μου έχει κρατήσει μερικά δικά μου παιχνίδια, τα οποία ζουν μια δεύτερη ζωή, μέσα από το παιχνίδι με την κόρη μου!
Είδες Ζωή μου... είναι όμορφο και συγκινητικό... <3
Διαγραφή