Να κουκουβαγίσω λίγο-και- απόψε;
Θα κουκουβαγίσω.
Έχω το καλύτερο μωράκι του κόσμου.... Καλά εντάξει δεν έχω γνωρίσει τα μωρά όλου του κόσμου.... και να τα είχα όμως πάλι το ίδιο θα πίστευα....
Γιατί;
Γιατί είναι το δικό μου μωράκι... Αυτό που απέκτησα με το άλλο μου εγώ...(αυτό που γουργουρίζει).... Γιατί περάσαμε μέσα από τη φωτιά για να το αποκτήσουμε.... Γιατί από τη πρώτη στιγμή που το αντίκρισα, ερωτεύτηκα... ξανά. Γιατί κάθε μέρα που περνάει ερωτεύομαι και περισσότερο.... Γιατί είναι το πιο καλόβολο μωράκι.... Γιατί δεν παραπονιέται σχεδόν ποτέ.... Γιατί- αντικειμενικά- είναι ένας σκέτος κούκλος....
Είναι το δικό μου ξεχωριστό τερατάκι...
Που το πιάνει λόξυγγας αμέσως μόλις γελάσει λιγάκι... Που γελάει λίγο αλλά χαμογελάει πολύ... και πλατιά.... Που τα πατουσάκια του μυρίζουν όσο συχνά και αν τα πλένω.... Που δεν με αφήνει με τίποτα να δω τα δυο του δοντάκια ή να καθαρίσω μυτούλα.... Που κάθεται αγαλματάκι ακούνητο όταν κόβουμε νυχάκια.... Που βγάζει κραυγές χαράς όποτε βλέπει τον μπαμπά του... Που τρώει τα πάντα και με μεγάλη ευκολία... Που αποκοιμιέται μόνο στην αγκαλιά μας...
Που δεν με έχει ταλαιπωρήσει καθόλου....
Πόσο μα πόσο πιο τυχερή και πιο ευλογημένη να είμαι η δόλια η μάνα;
Σε αγαπάω βρωμούσα μου... μέχρι το Θεό και πάλι πίσω και πάλι μπρος και πάλι πίσω και..... δεν έχει τελειωμό αυτή η πρόταση.....
Πόσο συγκινητικά αυτά που γράφεις για εκείνον. Πόσο σε νιώθω. Πόσο δυνατό είναι αυτό το απερίγραπτο συναίσθημα της αληθινής αγάπης κι ευλογίας...Με συγκίνησες. Να είσαι καλά γλυκό κορίτσι...μαμά Γιάννα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εσένα γλυκιά μου μαμά σημαίνει πολλά.... Ευχαριστώ πολύ πολύ <3 <3 <3
ΑπάντησηΔιαγραφή