Η ρουτίνα μιας μανούλας και μια έκπληξη!

Η συνηθισμένη μέρα μιας νέας μανούλας αποτελείται από πολλά επαναλαμβανόμενα γεγονότα. (τουλάχιστον η δική μου) 

Θα σηκωθείς κάθε πρωί την ίδια ώρα, ( το βιολογικό ρολόι ενός μωρού λειτουργεί καλύτερα και από το ακριβέστερο και ακριβότερο ελβετικό ρολόι στον κόσμο!), τη νύχτα πιθανότατα έχεις σηκωθεί  άλλη μια φορά, (και πάλι συνήθως την ίδια ώρα- αφού αν κάποιο βράδυ δεν ξυπνήσει τελικά το νινάκι ξυπνάς μόνη σου από συνήθεια και ρίχνεις και μια ματιά ότι όλα είναι καλά!) και το πρώτο πράγμα που κάνεις κάθε πρωί, (πριν καλά καλά νυφτείς), είναι να αλλάξεις τη πάνα της βρωμούσας που έχεις για παιδί! 

Μετά θα ετοιμάσεις το γάλα του τηρώντας ευλαβικά την  ίδια ιεροτελεστία ή θα θηλάσεις αν ακόμα αυτό κάνεις. Θα του δώσεις το γάλα του. θα περιμένεις να ρευτεί. Θα παίξεις μαζί του μέχρι να βαρεθεί και να θέλει να παίξει με τα παιχνίδια του. Θα ανοίξεις πορτοπαράθυρα. Θα νιφτείς, θα πλύνεις δόντια και θα φτιάξεις επιτέλους το καφέ σου. Θα κάτσεις να τον πιεις. Θα σκεφτείς ότι το σπίτι είναι ένα αχούρι, ότι είσαι ανίκανη. Το παιδί θα γκρινιάξει, θα σηκωθείς να το παίξεις, θα ξεχάσεις τον καφέ σου και θα κρυώσει! 

Θα ξεκινήσεις το μαγείρεμα. Παράλληλα θα βάλεις κανά πλυντήριο, θα απλώσεις κανά ρούχο, θα στρώσεις κρεβάτι, θα συνεχίσεις το μαγείρεμα...! (δηλαδή τα κρεμμυδάκια που ξεκίνησες να  κόβεις και άφησες στη μέση γιατί θυμήθηκες ότι έχεις τα ρούχα στο πλυντήριο από χθες και φοβάσαι ότι θα μυρίσουν!) Θα ανησυχήσεις ότι δεν ασχολείσαι αρκετά με το παιδί.  Θα σταματήσεις γιατί ήρθε η ώρα για τη φρουτόκρεμα του μικρού. Θα τον ταΐσεις. θα λερωθεί. Θα του αλλάξεις ρούχα και φυσικά πάνα. Θα παίξεις μαζί του. (αυτό μπορεί και να ακυρώσει όλες τις δουλειές- ακόμη και το μαγείρεμα!) Αν είναι καλή μέρα και είναι καλόβολος, θα ανοίξεις και το σίδερο με την ελπίδα να σιδερώσεις. Θα το ξεχάσεις αναμμένο γιατί δεν θα σιδερώσεις! 

Θα συμμαζέψεις λίγο το σαλόνι, το νεροχύτη, στρώνεις τραπέζι για τον άντρα σου που θα γυρίσει από τη δουλειά, μπορεί και να θυμηθείς να ξεσκονίσεις λίγο όσα βλέπει η πεθερά και τσουπ... ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό του μικρού! Θα του φορέσεις 3 σαλιάρες για να μην ξαναλερωθεί. Συνήθως θα ξαναλερωθεί. Όπως και να έχει τη πάνα την ξανααλλάζεις!  Παίζεις μαζί του. Τον ετοιμάζεις για μεσημεριανό υπνάκο. (Όπου στη δική μας περίπτωση σημαίνει διάλειμμα και για μένα από ότι κάνω αφού κοιμόμαστε πάντα αγκαλίτσα...)  Κοιμάστε. Ξυπνάτε. Παίζετε και γελάτε. 

Ξαναφτιάχνεις καφέ και ελπίζεις να τον πιεις όλο αυτή τη φορά. Μαζεύεις τα πιάτα από το μεσημέρι που δεν πρόλαβες. Θα ανησυχήσεις ότι δεν ασχολείσαι αρκετά με το παιδί ενώ φυσικά σκέφτεσαι ότι το σπίτι είναι ένα αχούρι, ότι είσαι ανίκανη. Ανάβεις και πάλι το σίδερο με την ελπίδα να σιδερώσες καμιά φανέλα. Μπορεί και να το κάνεις. Πίνεις παράλληλα το καφέ σου και χαζεύεις και το νινάκι σου που παίζει. Ετοιμάζεις το βραδινό του μπανάκι. Πέρνάτε υπέροχα. Σκέφτεσαι ότι  τελικά ίσως κάτι να κάνεις σωστά. 

Του ετοιμάζεις το βραδινό του γαλατάκι. Τον ταίζεις. Περιμένεις να ρευτεί. Τον κοιμίζεις τραγουδώντας του νανούρισμα. Στο πρώτο κιόλας ρεφρέν χασμουριέσαι εσύ. Ο μικρός ντούρος. Συνεχίζεις το τραγούδι ακάθεκτη. Αποκοιμιέται. Τον κοιτάς και λιώνεις από ευτυχία. Τον ακουμπάς στη κούνια του. Τον σταυρώνεις. Κλείνεις τη πόρτα. Επιτέλους χρόνος να κάνεις όσα θες.... Αράζεις για λίγο στον καναπέ... χαζεύεις τηλεόραση. Σκέφτεσαι ότι το σπίτι είναι ένα αχούρι, Χριστέ μου πότε θα τα προλάβω όλα; Αρχίζεις και ξανασυμμαζεύεις ότι έχει χαλάσει. Περιμένεις τον άντρα σου να γυρίσει... Αποκοιμιέσαι.. 

Ο άντρας σου επιστρέφει. Ξυπνάς. Λέτε τα νέα σας. Ξυπνάει ο μικρός, τον ξανανανουρίζει ο άντρας σου που του έχει λείψει οικτρά όλη μέρα. Πέφτετε ξεροί. Είσαι ευτυχισμένη. Ευχαριστείς τη Παναγία για όλα σου τα αγαθά. Προλαβαίνεις να ξανασκεφτείς για λίγο ότι το σπίτι είναι ένα αχούρι και είσαι σίγουρη πλέον ότι είσαι ανίκανη. Κοιμάσαι. 

Την επομένη αρχίζεις πάλι από την αρχή. Σαν να μην πέρασε μια μέρα!!

Αυτή λοιπόν είναι μια τυπική, συνηθισμένη, ευτυχισμένη, άκρως ευλογημένη μέρα στο δικό μας σπιτικό. Και είναι μια καλή ημέρα. Υπάρχουν όμως και αυτές οι μέρες που ο άντρας σου επιστρέφει με ένα γλαστράκι αγκαλιά- έτσι για έκπληξη. 

Αυτές οι μέρες είναι ένα τι πιο ευτυχισμένες από τις άλλες. Αυτές οι μέρες προκαλούν τέτοια παραληρήματα βραδιάτικα. Αυτές οι μέρες είναι ξεχωριστές γιατί ανάμεσα από όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα γεγονότα υπήρξε και ένα διαφορετικό. Ένα που δεν το περίμενες.... 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς