Μαιμουδάκι μηνών...19!

Μαιμουδάκι μου... 

Είσαι πλέον 19 μηνών... 

Είσαι 84 πόντους- ψήλωσες απότομα- αλλά δεν έχω ιδέα πόσο ζυγίζεις μιας και ξέχασα να το κάνω! Πούπουλο πάντως δεν είσαι πια!! 

Έχω την αμυδρή αίσθηση πως από εδώ και πέρα θα είσαι διαρκώς μια αποκάλυψη. Ο τρόπος που αλλάζεις μέρα με τη μέρα, με συγκλονίζει και με κάνει να νιώθω πως ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα και από το νερό... 

Μπορώ με σιγουριά πλέον να πω πως δεν μου θυμίζεις πια μωράκι- εκτός από όταν ξυπνάς μέσα στη μέση της νύχτας και αποζητάς τη παρηγοριά μας... Ακόμα και όταν σε νανουρίζω- πάντα στην αγκαλιά μου- φέρεσαι αλλιώς... 

Θα κάνεις ζουζουνιές, κρυφογελάκια, θα επιχειρήσεις τα πάντα προκειμένου να παρατείνεις την ώρα του ύπνου...Θα μου γελάς πονηρά. Θα μου δείχνεις τα πάντα λέγοντας επαναλαμβανόμενα "μαμά, μαμά, μαμά!". Θα μου τραβήξεις τη στέκα από τα μαλλιά. Θα μου τραβήξεις τα μαλλιά. Θα μου κάνεις ματάκια. Και μόλις αποφασίσω πως δεν έχει άλλα παιχνίδια και παύω να αντιδρώ σε ότι και αν κάνεις, τότε παίζεις το πιο δυνατό σου χαρτί. Θα μου πιάσεις τα μάγουλα και με τα δυο χεράκια, θα με κοιτάξεις όλο τσαχπινιά, θα φτύσεις την πιπίλα θεαματικά και θα μου σκάσεις ένα φιλί στο μάγουλο! 

Είσαι πλέον ένα μικρό μικρό- πονηρό- μαιμουδοπαιδάκι!  

Οι λέξεις που προστέθηκαν στο λεξιλόγιο σου είναι "κάτω" και "γάτα" και τα καταφέραμε με καθαρό εκβιασμό! (λόγου χάρη δεν σε αφήναμε κάτω αν δεν το έλεγες!) Επίσης ανακαλύψαμε, (ο μπαμπάς σου δηλαδή το ανακάλυψε!), πως το "ντάντα" που λες τόσο καιρό σημαίνει "αγκαλιά"! (αν είναι δυνατόν!) 

Μπορείς και τρως τελείως μόνος σου το γιαούρτι, το τοστ, τη μπανάνα, τη σοκοφρέτα και οποιοδήποτε γλυκό- μια μέρα σε βρήκαμε χωμένο με τη μύτη στα cupcakes που είχε η νονά για να κεράσει για την μπέμπα- (ναι, ναι, ντρέπομαι που το λέω- είσαι εξαιρετικός 'γλυκοφάγος' και ας μην τρως τακτικά, έχεις βρει την άκρη σου!!), και έχεις μερικές μέρες που κατάφερες να τρως και με πιρούνι, μα κουράζεσαι γρήγορα και θες βοήθεια! 

Έχεις αρχίσει να έχεις τρομερό ενδιαφέρον για την πάνα σου και μας την δείχνεις κάθε φορά που κάνεις τις ανάγκες σου. Πιστεύω πως αν μιλούσες πιο πολύ θα μπορούσαμε να αρχίσουμε εκπαίδευση τουαλέτας, μα δεν είσαι ακόμα έτοιμος. (εγώ πάλι ανυπομονώ...!)

Λατρεύεις τα βιβλία, τα παζλ, τα γράμματα, τα playmobil σου, τα αυτοκίνητα σου! Βαριέσαι λίγο να ζωγραφίζεις μα αγαπάς να παίζεις με ζυμάρι και να μιμείσαι πως μαγειρεύεις! Πετάς τη σκούφια σου για βόλτες και σου αρέσει πολύ να καθόμαστε στο τζάκι. Την τηλεόραση τη θες αναμμένη μα δεν της δίνεις καμία απολύτως σημασία εκτός της διαφήμισης του X-Box, (νομίζω πως έχει να κάνει με τη μουσική) και της εκπομπής του Άκη Πετρετζίκη που δείχνεις διαρκώς λέγοντας "Μαμ!" 

Αυτό το μήνα μπήκε στη ζωή σου και η ξαδελφούλα σου... Και έχεις πάθει έρωτα. Σοβαρό, όχι αστεία. Μέσα στον ύπνο σου ξυπνάς και λες "νονά". Όλο θες να πηγαίνουμε στη νονά σου για να τη βλέπεις. Με το που μπαίνεις σπίτι αμέσως τη ψάχνεις. Και όταν προχθές κάναμε newborn φωτογράφιση στη μπέμπα και συμμετείχες και εσύ- ήσουν τόσο προσεκτικός, όλο φιλάκια της έστελνες και την χαίδευες. Και όταν στην βάλαμε στην αγκαλιά σου τρομοκρατήθηκες- λες και κατάλαβες πως μπορούσες να την πληγώσεις κατά λάθος... και παραλίγο να βάλεις τα κλάματα. "Ενσυναίσθηση" με ενημέρωσε αγαπημένη μου ψυχοφοιτητριούλα και πείστηκα πως καταλαβαίνεις- δεν είναι η ιδέα μου! 

Μας γεμίζεις συνεχώς φιλιά, γυρίζεις γύρω από τον εαυτό σου τσιρίζοντας, κάνεις πως κοιμάσαι και ροχαλίζεις, μας αγκαλιάζεις, διαλέγεις μόνος σου τι πρωινό θα φας, (ανάμεσα σε δυο επιλογές  μην παίρνεις και αέρα!), πέφτεις με τα μούτρα στα μαξιλάρια και γελάς! Και για κακή μας τύχη, άρχισες να ανοίγεις και τις πόρτες...

Γενικά, μας έχεις τρελάνει.. Γιατί είσαι μεγάλη φάτσα.... Μπορώ και να το αποδείξω... 

Βλέπεις; 

Διανύουμε λοιπόν τώρα τον 20ο μήνα της ζωής σου... Και συνειδητοποιώ πως απομένουν μόλις 4 μήνες για τα δεύτερα σου γενέθλια... Και φυσικά σοκάρομαι. Και λίγο μελαγχολώ. Και για να το ξεπεράσω αρχίζω τον προγραμματισμό για το πάρτι γενεθλίων σου. Γιατί αυτή είμαι εγώ. Η οργανωτική, ψυχωτική τρελομαμά σου! Και σε αγαπώ περισσότερο και από τη ζωή μου. Φάτσα, ε, φάτσα... 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς