Κουρευτήκαμε!Τι και αν φτάσαμε 16 μηνών; Τα καταφέραμε!
Θα μπορούσε να είχε κουρευτεί πολύ νωρίτερα ο μικρός. Ο Δημήτρης μπορεί να γεννήθηκε κατράμι και με πλούσιο μαλλί μα στη πορεία μου προέκυψε ξανθόψειρας! Αυτό σημαίνει πως χάσαμε όλα τα "μαλλιά της κοιλιάς" και αρχίσαμε από την αρχή! Συνεπώς αργήσαμε!
Εκτός αυτού είμαι και εγώ κομματάκι τρελή... Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, είτε με καταλαβαίνετε, είτε όχι, δεν ήμουν έτοιμη να αποχωριστώ τίποτα δικό του... Να φανταστείτε τα τσιρότα από τα εμβόλια του γιατρού δεν τα πετούσα... Του τα κόλλησα ένα ένα στο βιβλίο που του έχω ετοιμάσει για τον πρώτο χρόνο της ζωής του!
Με αυτά και με τα άλλα, περνούσε ο καιρός, και όσο τα μαλλιά του μαιμουδιού μάκραιναν και έκαναν μπουκλίτσες στο πίσω μέρος, τόσο εγώ δυσκολευόμουν να τα κόψω... Πόσο όμως λοξά να τα χτενίσεις για να μην πέφτουν στα ματάκια του; Πόσο να τα χτενίσεις γενικότερα όταν η τρίχα είναι τέτοια που δεν στρώνει με τίποτα και κάθε μέρα θυμίζαμε όλο και περισσότερο απόγονο του Αϊνστάιν;
Το πήραμε λοιπόν απόφαση και μια Τρίτη πρωί πήγαμε στο παιδικό κομμωτήριο που είχα σταμπάρει χρόνια τώρα! Ο Δημήτρης δεν χρειάστηκε καμία απολύτως παρότρυνση και όρμησε κατευθείαν στη θέση του στο αυτοκίνητο! Τι και αν του άνοιξε η κοπέλα τη τηλεορασούλα μπροστά του, αυτός έκανε αυτό που έχει μάθει! Άρπαξε το τιμόνι που του έδωσε και άρχισε παιχνίδι!
Εγώ είχα αγχωθεί να φυλάξω μια τούφα από τα μαλλιά του, μα αποδείχθηκε πως οι κοπέλες ήξεραν καλά τη δουλειά τους, (ή την τρέλα της μάνας, όπως θέλετε δείτε το!) και όταν εξέφρασα την επιθυμία μου, μου έδειξε πως ήδη είχε κάνει την αρχή σε ειδικό σακουλάκι! Τότε ηρέμησα και απόλαυσα τη μεταμόρφωση του λεβέντη μου από το μωράκι μου σε ένα πανέμορφο μικρό αντράκι!
Έκλαψε όταν πήγε να του φορέσει η κοπέλα την ποδιά, τόσο που τελικά την παραλείψαμε, έπειτα κλαψούρισε λίγο στο πιστολάκι, ούτε στο σπίτι το αγαπάει πολύ, αλλά οκ! Κατά τα άλλα υπέροχα, όλα καλά, βάλαμε και το φυτικό ζελέ μας, πήραμε και δώρο μια υπέροχη μπαλίτσα και η μαμά τα μαλλάκια της ωραία και σενιαρισμένα και όλοι φύγαμε ευχαριστημένοι!
Καλέ φτύστε μας μην μας ματιάσετε, σας λέω!
Το ημερολόγιο μιας μαμάς
Θα μπορούσε να είχε κουρευτεί πολύ νωρίτερα ο μικρός. Ο Δημήτρης μπορεί να γεννήθηκε κατράμι και με πλούσιο μαλλί μα στη πορεία μου προέκυψε ξανθόψειρας! Αυτό σημαίνει πως χάσαμε όλα τα "μαλλιά της κοιλιάς" και αρχίσαμε από την αρχή! Συνεπώς αργήσαμε!
Εκτός αυτού είμαι και εγώ κομματάκι τρελή... Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, είτε με καταλαβαίνετε, είτε όχι, δεν ήμουν έτοιμη να αποχωριστώ τίποτα δικό του... Να φανταστείτε τα τσιρότα από τα εμβόλια του γιατρού δεν τα πετούσα... Του τα κόλλησα ένα ένα στο βιβλίο που του έχω ετοιμάσει για τον πρώτο χρόνο της ζωής του!
Με αυτά και με τα άλλα, περνούσε ο καιρός, και όσο τα μαλλιά του μαιμουδιού μάκραιναν και έκαναν μπουκλίτσες στο πίσω μέρος, τόσο εγώ δυσκολευόμουν να τα κόψω... Πόσο όμως λοξά να τα χτενίσεις για να μην πέφτουν στα ματάκια του; Πόσο να τα χτενίσεις γενικότερα όταν η τρίχα είναι τέτοια που δεν στρώνει με τίποτα και κάθε μέρα θυμίζαμε όλο και περισσότερο απόγονο του Αϊνστάιν;
Το πήραμε λοιπόν απόφαση και μια Τρίτη πρωί πήγαμε στο παιδικό κομμωτήριο που είχα σταμπάρει χρόνια τώρα! Ο Δημήτρης δεν χρειάστηκε καμία απολύτως παρότρυνση και όρμησε κατευθείαν στη θέση του στο αυτοκίνητο! Τι και αν του άνοιξε η κοπέλα τη τηλεορασούλα μπροστά του, αυτός έκανε αυτό που έχει μάθει! Άρπαξε το τιμόνι που του έδωσε και άρχισε παιχνίδι!
Εγώ είχα αγχωθεί να φυλάξω μια τούφα από τα μαλλιά του, μα αποδείχθηκε πως οι κοπέλες ήξεραν καλά τη δουλειά τους, (ή την τρέλα της μάνας, όπως θέλετε δείτε το!) και όταν εξέφρασα την επιθυμία μου, μου έδειξε πως ήδη είχε κάνει την αρχή σε ειδικό σακουλάκι! Τότε ηρέμησα και απόλαυσα τη μεταμόρφωση του λεβέντη μου από το μωράκι μου σε ένα πανέμορφο μικρό αντράκι!
Έκλαψε όταν πήγε να του φορέσει η κοπέλα την ποδιά, τόσο που τελικά την παραλείψαμε, έπειτα κλαψούρισε λίγο στο πιστολάκι, ούτε στο σπίτι το αγαπάει πολύ, αλλά οκ! Κατά τα άλλα υπέροχα, όλα καλά, βάλαμε και το φυτικό ζελέ μας, πήραμε και δώρο μια υπέροχη μπαλίτσα και η μαμά τα μαλλάκια της ωραία και σενιαρισμένα και όλοι φύγαμε ευχαριστημένοι!
Καλέ φτύστε μας μην μας ματιάσετε, σας λέω!
Το ημερολόγιο μιας μαμάς
Φτου φτου λοιπόν! Πολύ ωραία τα πήγατε! Η δικιά μας η μικρή είναι 19 μηνών κι ακόμα δεν έχει κουρευτεί. Και καθότι επίσης μπουκλέ και ξανθόψειρα, θυμίζει Αϊνστάιν σίγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα, ως κοριτσάκι όμως δεν σε αγχώνει, θες να τα μακρύνεις απλά είναι αυτό το ενδιάμεσο στάδιο!! Με το καλό και σε σας το πρώτο κούρεμα! Σε φιλώ γλυκά!
Διαγραφήφτου φτου!! κούκλος!!! Ο Νικόλας το μισει το κομμωτήριο!!! Ευτυχώς ο Δημητράκης δεν έχει τετοια θέματα... καλημέρα!! φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια;;;; Κάτσε και είναι μικρός ακόμη!!! (ο δικός μου!) Σε ευχαριστώ Ελπίδα μου! <3
ΔιαγραφήΑχ μωρέ μαναράκι μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγειές!
Εγώ αν και έφτασε τα 2 ακόμα δεν την έχω κουρέψει.. δεν θέλω με τίποτα.... :(
Ευχαριστώ Μαρθούλι μου!! Εσύ δεν χρειάζεται!! Σε καταλαβαίνω πάντως!!
Διαγραφή