Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Φωτογράφισε το! Ο δικός μας Ιούλιος...

Η γλυκύτατη, θεότρελη και πολύ αγαπημένη μου Μάρθα από το Martha is blogging μας προ(σ)κάλεσε με την αλλαγή του χρόνου, να αρχίζουμε να.. φωτογραφίζουμε... 

Για 365 μέρες, κάθε μέρα να φωτογραφίζουμε κάτι- οτιδήποτε από την καθημερινότητα μας. Η ομάδα δημιουργήθηκε και ιδού ο δικός μου Ιούλιος.

Πρώτη του μήνα σήμερα και πόσο εύκολα να ευχηθεί κανείς να είναι καλός; Μπήκαμε και στον Ιούλιο μα ο καιρός μάλλον συμβαδίζει με τα γεγονότα και την συναισθηματική κατάσταση όλων.... Γράψαμε αρνητική ιστορία σήμερα... δεν μπορώ παρά να προσεύχομαι πως κάθε εμπόδιο για καλό. ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎nofilter_αργότερα_σκούρυνε_και_άλλο_ο_ουρανός‬...



Βρισκόμαστε ακριβώς στα μισά του χρόνου.... 182 μέρες μέχρι σήμερα και έχουμε άλλες τόσες... Είμαι πολύ περήφανη που παρά την δύσκολη ομολογουμένως πρόκληση να βρίσκεις καθημερινά κάτι να φωτογραφίζεις, τα έχω καταφέρει και δεν έχω παραλείψει ούτε μια μέρα.... Σήμερα λοιπόν, το μαιμουδάκι ανακαλύπτει την χαρά των σφραγίδων, ενώ μετά τσακίζει και τρεις βανίλιες από το δέντρο του παππού του "Μίμμηηηηη"...‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎κρατάμε_γερά‬




Σήμερα το σπίτι δεν με χωρούσε... Είχε αφηνιάσει και το μαιμουδάκι με τόση κλεισούρα... Πήραμε τον καφέ στο χέρι και πήγαμε και αράξαμε στην θάλασσα που είναι ευτυχώς σχεδόν δίπλα μας... Βλέποντας το απέραντο γαλάζιο, με πίστη στην καρδιά, (και εννοώ πίστη στην Παναγία μας), απολαμβάνοντας το μικράκι μου να χορταίνει παιχνίδι και ξεγνοιασιά και με τις πρώτες μου πετρούλες δώρο από αυτόν, άνοιξε η καρδιά μου, οι φόβοι μου συρρικνώθηκαν και ένιωσα καλύτερα... ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎επιμένω_έστω_και_μόνη_έτσι_είμαι_εγώ‬






Ημέρα 184 από τις 365 αυτού του χρόνου. Ημέρα βαθιάς περισυλλογής... Χαζεύοντας το δικό μου "μικρό", (μεγάλο) θαύμα να παλεύει με τα δικά του "προβλήματα", σκέφτομαι το αυριανό δημοψήφισμα και την θέση που καλούμαι να πάρω, εγώ η ανίδεη, στο όνομα πάντα της δημοκρατίας. Την απόφαση μου την έχω πάρει. Δεν είμαι αναποφάσιστη. Όμως αυτό δεν αφορά σε αυτή την κοινοποίηση. Διότι ότι και αν έχει αποφασίσει ο καθένας μας, αποβλέπει στο γενικότερο καλό, τον ίδιο στόχο έχουμε όλοι- απλά διαφορετική σκοπιά. Για αυτό λοιπόν, αυτό που εγώ θα κάνω αύριο πριν πάω να ψηφίσω, είναι- όπως κάθε Κυριακή- να πάω στην εκκλησία. Να πάω και να προσευχηθώ για το καλό της χώρας μου, να προσευχηθώ να μας φωτίσει ο Θεός να πάρουμε τη σωστή απόφαση, να προσευχηθώ να μου δώσει δύναμη να αντιμετωπίσω το μέλλον... Και αν το αποτέλεσμα διαφέρει από αυτό που ελπίζω.... Αυτός κάτι ξέρει παραπάνω από εμένα. Το ξέρω πως μπορεί να γίνομαι για κάποιους γραφική. Μα δεν με νοιάζει. Το έχω ξαναπεί και δεν θα πάψω να το λέω. Η θρησκεία μας είναι ολοζώντανη και μας έχει σώσει ουκ ολίγες φορές, όχι μόνο ως άτομα, μα και ως Έθνος. Και αν δεν θέλετε να πάτε εκκλησία, εύχομαι όλοι απόψε να στείλετε έστω μια προσευχή εκεί ψηλά...Για την Ελλάδα μας. Για τα παιδιά μας. ‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎ξημερώνει_μια_ιστορική_ημέρα‬



Η ζωή συνεχίζεται κανονικά, (προσπαθούμε τουλάχιστον), και για μας είναι μια ξεχωριστή εβδομάδα αφού μόλις τρεις μέρες μας χωρίζουν από τα δεύτερα γενέθλια του μαιμουδιού μας... Ξεκίνησαν και επίσημα οι προετοιμασίες- με κυρίαρχο πρωταγωνιστή για σήμερα την ζαχαρόπαστα! Έγινα λίγο Shreck για να κάνω δουλειά- αλλά νομίζω τα κατάφερα... Τα στολίδια μου στεγνώνουν και αύριο τελειοποιούνται...‪#‎απρόσμενος_έρωτας_με_την_ζαχαρόπαστα‬ ‪#‎φωτογράφισετο‬





Ζαχαρόπαστας συνέχεια και σήμερα και αρχή των cupcakes... Μπορεί ο μπουφές μας να μειώθηκε στο μισό λόγω την τρεχόντων γεγονότων και η μανούλα να είναι με παυσίπονα από την κούραση, όμως το μαιμουδάκι χαίρεται και ανυπομονεί τόοοσο πολύ, που μόλις ξυπνάει από τον ύπνο του λέει "φου, φουου"!! (να σβήσει το κεράκι δηλαδή...) Και μαζί του ανυπομονούμε και εμείς! ‪#‎μπήκαμε_σε_σειρά‬‪#‎η_διακόσμηση_βγαίνει_τέλεια‬ ‪#‎μια_μερούλα_έμεινε‬ ‪#‎φωτογράφισετο‬







Το μαιμουδάκι κοιμήθηκε... Το μαξιλαράκι του, αυτό που δεν αποχωρίζεται ποτέ στον ύπνο του, έχει μια ημερομηνία... 09/07/2013. Η ημέρα που μπήκε στην ζωή μας και την άλλαξε οριστικά... Αύριο λοιπόν κλείνουμε δυο χρόνια μαζί... Και ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ καν πως ήταν η ζωή μου πριν...#φωτογράφισετο #πόσο_ακόμα_να_συγκινηθώ_πόσο;





Αυτό ήταν.... πέρασε και αυτή η μέρα. Το μαιμουδάκι είναι επισήμως 2 χρονών... Είναι τόσα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω που θα ακολουθήσει ανάρτηση... ‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎τα_αγόρια_μου‬‪#‎απλή_καθαρή_απόλυτη_ευλογία‬


Η επόμενη μέρα του πάρτι είναι εξίσου γλυκιά, μιας και παίζουμε ατελείωτα με τα καινούργια μας παιχνίδια!! ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎σήμερα_η_μαμά_δεν_έκανε_απολύτως_ΤΙΠΟΤΑ‬!!!





Βρε παιδιά... σε αυτό το τραπέζι κάποτε υπήρχε μια υπέροχη σύνθεση με κεριά, δυο κορνίζες και δυο εξάδες σουβερ... (πάντα!) Τι ακριβώς έγινε και πότε έγινε;;;; ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎πολύ_αληθινό_γίνεται_το_αγορομάνα #το_τρελό‬‪#‎μου_αρέσουν‬!!



Αφού πήγαμε εκκλησία, αφού παίξαμε στην άμμο και τον κυνηγούσα επί δυο ώρες να μην πέσει στην θάλασσα με τα μούτρα, αφού πλατσουρίσαμε για άλλες δυο ώρες στον κήπο του παππού, μετά ήρθε η σειρά της μανούλας...Νάζια, νάζια και πάλι νάζια, γκριμάτσες και δαγκωματίτσες, αγκαλίτσες- γαργαλίτσες, όλα αυτά που μέσα σε 2 δεύτερα σε έχουν κάνει να ξεχάσεις το γεγονός πως είσαι όρθια από τις 6 και με το ζόρι σε κρατούν τα πόδια σου...#φωτογράφισετο #μια_ακόμα_ευλογημένη_Κυριακή#δεν_βάζω_όλες_τις_φωτό_θα_με_πάρετε_με_τις_πέτρες!!




Όταν το δίχρονο μαιμουδάκι σου και κάμποσες απολαυστικές βουτιές σε κρύα νερά, σου θυμίζουν τι σημαίνει #ευτυχία και πιθανότατα dolce vita...#φωτογράφισετο #τι_έμφυτο_αραλίκι_είναι_αυτό_Θεέ_μου;; #που_είναι_η_μαμά_οέο;;




Όταν δεν μπορείς να πας διακοπές τι κάνεις; Αξιοποιείς την κάθε μέρα όσο καλύτερα μπορείς με διαφορετικές δραστηριότητες για όλους... Χθες είχε μπάνιο, σήμερα είχε βόλτα σε πλατεία.. ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎δεν_κολώνουμε_εμείς‬ ‪#‎διακοπές_στην_μπανιέρα_τελικά‬‪#‎ουφ_πρόλαβα‬!





Σήμερα το πρόγραμμα είχε πλατσουρίσματα στην πισίνα στο "εξωτικό¨μπαλκόνι μας! Το μαιμουδάκι ξετρελάθηκε, μαζί και εμείς! Ένα χέρι ήταν πάντα πίσω του... ‪#‎πόλεμος_με_νεροπίστολα‬‪#‎να_κυνηγάς_ένα_δίχρονο_καθιστή_σε_πισίνα_με_είκοσι_εκατοστά_νερό‬‪#‎όνειρο_ζω_όνειρο_ζω‬!!




"Τάαασσα" (θάλασσα), λέει συνέχεια το μαιμουδάκι και ένας νέος έρωτας γεννήθηκε... Το baby swimming που κάναμε πέρσι αποφέρει φέτος τους καρπούς του και ειλικρινά με το ζόρι τον βγάζεις από μέσα... Όσο για μας... δεν υπάρχει τίποτα πιο αναζωογονητικό από μια πρωινή πρωινή βουτιά σε μπλε δροσερά νερά... ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎αυτοσχέδιες_διακοπές_στην_πόλη_μας‬ ‪#‎sequel‬



Μια πρόσκληση από τον παππού μας σήμερα ήταν η αιτία να ζήσουμε μια μέρα που διαφορετικά δεν θα σκεφτόμασταν... Αφού προσκυνήσαμε στο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας στο οποίο είχε βαφτιστεί ο μπαμπάς μας, μετά επισκεφτήκαμε έναν- ομολογουμένως- πανέμορφο αρχαιολογικό χώρο μέσα στην ίδια μας την πόλη... Εμείς είδαμε εντυπωσιακούς τάφους και αρχαία, (ναι- γίνεται!), το μαιμουδάκι είδε πεταλούδες, αράχνες, σκουλίκια και άλλα παρεμφερή- κυρίως από τους ώμους του παππού και του μπαμπά... πήραμε σβάρνα και μερικά κλαδιά με το κεφάλι μας... Αυτό δεν σημαίνει πως δεν διψάσαμε ή δεν κουραστήκαμε- φυσικά! Για αυτό και μετά τον ανταμείψαμε για αυτή την λίγο αδιάφορη μέρα για τον ίδιο- με πολύ παιχνίδι και πλατσούρισμα στην πισίνα του ξαδέλφου μας του Νικόλα!! ‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎όταν_βλέπεις_την_πόλη_σου_σαν_τουρίστας‬









Σήμερα έπρεπε να πάμε εμείς τον μπαμπά στην δουλειά... Αυτό σημαίνει πως ήμασταν στο πόδι από τις 5 τα χαράματα. Ε, και; Βρήκαμε την ευκαιρία γυρνώντας να δούμε τον ήλιο να ανατέλλει ενώ απολαμβάναμε τα τυροπιτάκια μας.. (και εγώ τον αγαπημένο μου νες με κανέλα...). Εννοείται πως παίξαμε στην παραλία πριν καλά καλά ξεπροβάλει ο ήλιος, έτσι όπως ήμασταν- με τα πυτζαμάκια μας από τον ύπνο! ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎τι_πιο_όμορφο‬;;





Καιρό είχαμε να αποκτήσουμε "παράσημο" πεσίματος...! Αυτό φυσικά δεν μας πτοεί και παίζουμε με την καθημερινή μας συνήθεια "Παραλία σε ένα κουτί". Η μόνη διαφορά είναι πως όποτε βλέπει το "παράσημο" του μου λέει με λίγο παράπονο: "Μαμά, Μίμη, μπουμ!" ‪#‎και_πόσα_λέμε_ακόμα‬‪#‎λύνεται_η_γλώσσα_μας‬ ‪#‎φωτογράφισετο‬




Όταν διαβάζεις αυτό το βιβλίο στο δίχρονο μαιμούδι σου και βλέπει το κέικ να μπαίνει στο στομάχι- πρέπει να περιμένεις πως η αμέσως επόμενη αντίδραση είναι να ζητήσει κέικ. Είναι όπως ήδη αργά να το σώσεις. Του εξηγείς λοιπόν πως δεν έχεις κέικ και βάζει αμέσως κάτι κλάματα λες και του είπες πως δε θα ξαναφάει κέικ ποτέ ξανά... Κλαίει, κλαίει, κλαίει... Τον ρωτάς αν θέλει να φτιάξεις κέικ και απαντά όλο παράπονο "ναιαιαιι" και εξακολουθεί να κλαίει μέχρι να δει το μίξερ να δουλεύει. Οπότε αποφασίστηκε. Φτιάχνεις κέικ! Όσο αυτό ψήνεται, ανοίγει ψυγείο και ζητάει χυμό. Τον δίνεις. Τον πίνει και ζητάει το μεσημεριανό που έχει περισσέψει. Το δίνεις -το τρώει. Μετά κάνει ολόκληρη φασαρία για ένα κράκερ- του λες να περιμένει το κέικ- κλάμα πάλι... Τρώει και το κράκερ, πίνει το γάλα του και κοιμάται... Σου μένει αμανάτι το κέικ...‪#‎ζούμε_μεγάλες_στιγμές‬ ‪#‎φωτογράφισετο‬





Σήμερα αυτή η μανούλα έζησε μεγάλες στιγμές... Σε μια εκδρομή έκπληξη από το άλλο μου εγώ, (αυτό που γουργουρίζει...), κατά την οποία περάσαμε υπέροχα όπως και να έχει-, βρέθηκα μπροστά στα Ιαματικά λουτρά Κυλλήνης. Και ήξερα πως έπρεπε- απλά έπρεπε- να το δοκιμάσω. Είχε πολύ πλάκα να με κοιτούν οι παππουδογιαγιάδες να μπαίνω καν εκεί, είχε πολύ πλάκα να είμαι η μόνη κάτω των 70, είχε ακόμα περισσότερη πλάκα να καταγράφονται περισσότερα μυικά προβλήματα στην καρτέλα μου από αυτά που καταγράφονται σε 80+ ηλικίες! Εγώ απόλαυσα δεόντως το μισάωρο υδρομασάζ μου σε ιαματικά νερά (και ας μύριζαν άθλια!) και ειλικρινά σήμερα τουλάχιστον αυτή η μανούλα δεν πονάει πουθενά.. (σε αντίθεση με τις προηγούμενες μέρες που υπέφερα- σε όλο μου το σώμα)‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎αχ_βρε_γιαγιούλα_πόσα_ξέρεις‬‪#‎Κωστή_σε_βλέπω_που_γελάς_ΣΤΑΜΑΤΑ‬!!! 




Χθες το σκέφτηκα, σήμερα το υλοποίησα! (και πόσο χαίρομαι!) Κάτω από την τοιχογραφία μας, έφτιαξα την αλφάβητο και το μαιμούδι απλά ξετρελάθηκε!! Όσο το έφτιαχνα όλο "τσσσσ" και "τσσσσ" έκανε!! χεχε‪#‎αφού_μου_χάλασε_στην_αρχή_το_Α_με_τα_δαχτυλάκια_του_κατάλαβε_πως_δεν_πρέπει_να_τα_πειράζει‬‪#‎πήγε_λίγο_στραβά_αλλά_μας_αρέσει‬!! ‪#‎φωτογράφισετο‬




Όταν ο παππούς θέλει να μας πάρει δώρο μια μπάλα για την παραλία και υπερβάλει λίιιγο... (άρα είναι ο κρητικός παππούς!) #φωτογράφισετο#χωράει_μέσα_λέμε_παρόλα_αυτά_παίζει_ασταμάτητα!




Αυτή η μανούλα περιμένει από στιγμή σε στιγμή τα κορίτσια της για κοκτέιλ στο μπαλκόνι! Έτσι για να θυμηθούμε τα νιάτα μας αλλά με ανεπίσημο dresscode (βλέπε πυτζαμάκια) και δικής μας επιλογής σνακ! (χεχε) Ένας καφές επιβάλλεται πριν το γλέντι- ήδη νυστάζω κομματάκι...‪#‎πάει_γέρασα_τα_κοκτέιλ_με_μαράνανε‬!!





Μια φορά είπα και εγώ- μετά από 3 χρόνια- να πιω ένα ποτάκι με την κολλητούλα μου και η θάλασσα σήμερα το πρωί ήταν πολύ, πολύ θυμωμένη... ‪#‎φωτογράφισετο‬‪#‎αγαπημένη_μυστήρια_και_απύθμενη_θάλασσα‬‪#‎καλά_ντε_δεν_το_ξανακάνω‬!






Σήμερα είπα να πρωτοτυπήσω και αντί για μαιμουδάκι, να μιλήσω για ένα... κουκουτσάκι... Αφού λοιπόν η μικρή μου ανιψούλα απόλαυσε το καινούργιο μασητικό που της πήραμε δωράκι, μετά απόλαυσε και την "υπέροχη" φωνή μου να της τραγουδά την "Αγκινάρα" ώσπου φυσικά αποκοιμήθηκε μαγεμένη, βεβαίως- βεβαίως, στην αγκαλιά μου... emoticon kiss emoticon heart #φωτογράφισετο#έτοιμη_είμαι_για_δεύτερο_δεν_το_συζητώ_δεν_το_συζητώ




Σε ένα πολύ ιδιαίτερο πάρτι γενεθλίων ήμασταν καλεσμένοι χθες... Αφού δώσαμε τα δωράκια μας στις αδελφούλες, χορτάσαμε παιχνίδι και το τραγούδι γενεθλίων ακούστηκε παντού όταν σβήσανε τα κεράκια...!!( Αν αυτό το μαιμουδάκι δεν είναι έτοιμος για αδελφός, τότε ποιος;;;!!!)‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎we_love_bday_parties‬






Κάποιο μαιμουδάκι έφαγε για πρώτη φορά μόνος του το σουβλάκι!! #φωτογράφισετο #ψυχάκι_μου


Η μια ώρα γυμναστική την ημέρα είναι ήδη γεγονός τρεις μήνες τώρα, από σήμερα ξεκινάμε και την απαγορευμένη λέξη... δίαιτα! #ωχ_αμάν#φωτογράφισετο


Ακόμα δεν είναι έτοιμος να αποκοιμηθεί εκτός αγκαλίτσας- και καθόλου δεν με πειράζει. ‪#‎απολαμβάνω_κάθε_στιγμή‬‪#‎πόσο_ακόμα_θα_το_λαχταράει‬ ‪#‎φωτογράφισετο‬



Η νέα μας "μανία"... Αυτοκόλλητα που κολλάνε και ξανακολλάνε όσες φορές θες! ‪#‎φωτογράφισετο‬ ‪#‎δύσκολα_καλοκαιρινά_μεσημέρια‬


Ώρα για bloggin'... ‪#‎φωτογράφισετο‬


Έτοιμα για τον φούρνο! Αρχίζει και επίσημα αύριο είναι η νηστεία του Δεκαπεντάγουστου, είναι και Σαββάτο, τι καλύτερο από γεμιστά; Τα φτιάχνω αποβραδίς γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά μου: "Αν δεν "κάτσει" λίγο το λαδερό, δεν νοστιμίζει" ‪#‎φωτογράφισετο‬


Πάει και ο Ιούλιος... Αναμένω με αγωνία τον Αύγουστο. Χωρίς να ελπίζω σε διακοπές, ειλικρινά δεν ξέρω τι να περιμένω.. Μα με ξέρετε- κάτω δεν το βάζω! Θα είναι και ο Αύγουστος μοναδικός!

2 σχόλια:

  1. όλα καταπληκτικά! τέλεια η φωτό με τον μπαμπα του μπροστά στην τούρτα..θα κάνεις ανάρτηση για το πάρτυ γενεθλίων? περιμένω πως και πως!!! έχουμε γενέθλια σε εισοσι μέρες και θέλω ιδέες απο εσένα! κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο γεμάτος μήνας!!! Καλά τρελλαίνομαι με τις φατσούλες τους όταν κοιμούνται!!!


    Φιλιάαααααα,

    Βάσω, η μαμά πρωτάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή