Με τα πασχαλινά κουλούρια είμαι κομματάκι παράξενη... Τα τρώω φυσικά όλα- δεν θα αρνηθώ ποτέ αν είναι δυνατόν- όμως δεν προτιμώ ούτε τα πολύ πολύ αφράτα ούτε τα πιο σκληρά. Και φυσικά δεν νοείται να μην είναι με αμμωνία. (αλλιώς πως θα μυρίσει Πάσχα; Πως θα καίω κάθε- μα κάθε φορά, μνήμη χρυσόψαρου- τα μάτια μου;;)
Βλέπετε τα πασχαλινά κουλούρια λατρεύω να τα βουτάω στο γάλα μου. Τα πολύ αφράτα λιώνουν σχεδόν μόλις τα βάλεις μέσα, ενώ τα άλλα πρέπει να περιμένεις, να περιμένεις και πάλι δεν μαλακώνουν πολύ!
Πέρσι είχα φτιάξει μια συνταγή που μου βγήκε τέλεια, κριτσανιστά από έξω μα αφράτα από μέσα! Δεν την σημείωσα όμως και πραγματικά δεν έχω ιδέα που την βρήκα! Φέτος αφού έψαξα λίγο στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα μπλογκ με κρητικές γεύσεις και μίλησε μέσα μου το γονίδιο.... Κοίταξα λίγο βιαστικά την ανάρτηση και είδα πως επρόκειτο για οικογενειακή, μαμαδίστικη συνταγή που μου υποσχόταν όλα όσα ήθελα! Πείστηκα!
Την τόλμησα λοιπόν και δικαιώθηκα, τα κουλουράκια μου βγήκαν άψογα. Τώρα την καταχωρώ για να μην ψάχνομαι πάλι του χρόνου! Δείτε την συνταγή εδώ. Εμένα μου πήρε 1600 αλεύρι για όλες τις χρήσεις και έβγαλα 106 τεμάχια! Κατά τα άλλα είναι ακριβώς όπως τα λέει η συμπατριώτισσα μου! (εννοείται!) Τώρα έχω 106 κουλουράκια που περιμένουν να "αμπαλαριστούν" για να δοθούν ως συμβολικό δωράκι λόγω των ημερών! ( η Νονά μας ήδη πήρε το δικό της!)
Αν την επιχειρήσετε, καλή επιτυχία και φυσικά Καλό Πάσχα!
Από χθές έχω δεί την ανάρτηση αυτή και ακόμα δεν έχω καταφέρει να τα ξεχάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου κοριτσάκι μου!
Σε ευχαριστώ Μάρθα μου!!! <3 <3 <3
ΔιαγραφήΦαίνονται πεντανόστιμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου να είστε καλά!!
Βάσω, η Μαμά Πρωτάρα