Η γλυκιά Άντζυ μου έκανε την τιμή να φιλοξενήσει ένα κείμενο μου για τα αγγελούδια μου και για όλες αυτές τις μανούλες αγγέλων που υπάρχουν εκεί έξω... Την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Ναι. Είμαι μαμά δυο αγγέλων στον ουρανό.
Είμαι μια μαμά που έχασε δυο μωράκια, σε δυο διαφορετικές εγκυμοσύνες, σε προχωρημένο στάδιο και οι δυο, για τελείως διαφορετικούς λόγους κάθε φορά.
Είμαι μια μαμά που έθαψε το ένα της μωράκι χωρίς ποτέ να το κρατήσει στην αγκαλιά της.
Είμαι μια μαμά που δεν την άφησαν να θάψει το άλλο της μωράκι, ούτε το κράτησε ποτέ αγκαλιά, μα ούτε και το είδε.
Ναι. Είμαι μια μαμά που πέρασε πολλά για να ζήσει το όνειρο της για μια οικογένεια. Όνειρο που για άλλες γυναίκες έρχεται πολύ εύκολα. Όνειρο όμως που για άλλες γυναίκες έρχεται ακόμα πιο δύσκολα.
Τέσσερα χρόνια μετά από αυτό τον Γολγοθά, βρίσκομαι....
για να διαβάσετε την συνέχεια πατήστε εδώ.
Το ημερολόγιο μιας μαμάς
Ολόκληρη την ιστορία μου μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Ναι. Είμαι μαμά δυο αγγέλων στον ουρανό.
Είμαι μια μαμά που έχασε δυο μωράκια, σε δυο διαφορετικές εγκυμοσύνες, σε προχωρημένο στάδιο και οι δυο, για τελείως διαφορετικούς λόγους κάθε φορά.
Είμαι μια μαμά που έθαψε το ένα της μωράκι χωρίς ποτέ να το κρατήσει στην αγκαλιά της.
Είμαι μια μαμά που δεν την άφησαν να θάψει το άλλο της μωράκι, ούτε το κράτησε ποτέ αγκαλιά, μα ούτε και το είδε.
Ναι. Είμαι μια μαμά που πέρασε πολλά για να ζήσει το όνειρο της για μια οικογένεια. Όνειρο που για άλλες γυναίκες έρχεται πολύ εύκολα. Όνειρο όμως που για άλλες γυναίκες έρχεται ακόμα πιο δύσκολα.
Τέσσερα χρόνια μετά από αυτό τον Γολγοθά, βρίσκομαι....
για να διαβάσετε την συνέχεια πατήστε εδώ.
Το ημερολόγιο μιας μαμάς
Ολόκληρη την ιστορία μου μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Από όταν έγραψες αυτή την ανάρτηση Γιάννα μου δεν είχα βρει τη δύναμη να την διαβάσω. Ξέρω πώς είναι να χάνεις μωρό, παρόλο που στάθηκα τυχερή και με τα δυο μου παιδιά. Ο πόνος είναι πράγματι ανείπωτος. Και ναι, ξέρει η μάνα ακριβώς πόσο θα ήταν το παιδάκι της αν ζούσε. Και ο κόμπος στο λαιμό είναι πάντα εκεί. Και όλοι προσέχουν να μην μιλάνε γι' αυτό, σαν να περπατάνε πάνω σε σπασμένα γυαλιά. Σ' ευχαριστώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σε ευχαριστώ κούκλα μου... <3 Είδες λες και το ήξερα και σε ανάγκασα να την διαβάσεις! <3 Σε φιλώ γλυκά....
ΔιαγραφήΔεν είχα το κουράγιο να σου απαντήσω όταν πρωτοδιάβασα την ανάρτηση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε τώρα το έχω..
Απλώς απαντώ για χάρη του πάρτυ της Μαρίας μας...
Σε φιλώ..
Αχ βρε Μάρθα μου... Αφού έχω το κουράγιο να τα μοιράζομαι, δεν περίσσεψε λίγο και για σένα;; Ξέρω πως αισθάνεσαι, αυτό είναι αρκετό. <3
Διαγραφήκι εγω το εχω ξαναδιαβάσει το κείμενο σου και με αφορμή το πάρτυ της Μαρίας το ξαναδιάβασα! απλά δεν έχω να πάω κάτι τα λόγια ειναι περιττα τα είπες όλα εσύ! μόνο χαμόγελα απο δω και πέρα σου εύχομαι :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτινα
Να είσαι καλά Ντίνα μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς <3
Διαγραφήεχω διαβασει το κειμενο σου και πιο παλια και μαλιστα σε βραδινη βαρδια στη δουλεια και εκλαψα, συγκινηθηκα. η αληθεια ειναι πως δεν ξερουμε οντως τι να πουμε σε τετοια περιπτωση. εγω ειχα μια αποβολη, μια εγκυμοσυνη που δεν συνεχιστηκε πριν να αποκτησω τα διδυμα μου, που αν και ηταν πολυ νωρις που διεκοπη, λιγων εβδ, αρκετες φορες σκέφτομαι τι να ηταν, πως θα ηταν και οτι τωρα θα ηταν τεσσαρων, αν είχε προχωρησει. δεν θα πω τιποτα αλλο. απο το link party του Mama Manoula Mama
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες βρε Καίτη μου; Εγώ το λέω και ας έζησα δύσκολες καταστάσεις. Δεν έχει σημασία σε ποιο στάδιο το χάνεις- είναι πάντα το παιδί σου- και το έχεις χάσει... Προσεύχομαι και για τα δικά σου αγγελούδια στον ουρανό.... Σε φιλώ γλυκά <3
ΔιαγραφήΤο έχω ξαναδιαβάσει κι εγώ! Δεν έχω τίποτα να πω. Θα σταθώ στο ουράνιο τόξο που έκανε πολύχρωμη τη ζωή για όλες εμάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Χριστίνα μου, εκεί ακριβώς να σταθείς! Εκεί πρέπει! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΔεν ξέρω γιατί μου είχε ξεφύγει αυτή η ανάρτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ μια παλλίνδρομη κύηση είχα και αισθάνομαι περίεργα...κ πως εννοώ περίεργα...δεν πρόλαβα καν να νιώσω πως είμαι έγκυος και απέβαλα...παρόλα αυτά λέω όταν ήμουν έγκυος μπλα μπλα...από την άλλη δεν το έζησα αυτό το παιδάκι έστω κ μέσα στην κοιλιά μου καθόλου...και έτσι δεν το έχω "συνέχεια" στο μυαλό μου...κ νιώθω τύψεις...γατί εκείνο υπήρξε έστω και για λίγες εβδομάδες...τεσπα....έχω 2 γνωστές μου με αντίστοιχο ιστορικό με εσένα http://forhappymoments.blogspot.gr/2014/07/blog-post_30.html
Ευαγγελία μου, σε νιώθω απόλυτα εγώ νιώθω να φανταστείς τύψεις για το ένα μωράκι της δύδιμης κύησης που έχασα πολύ νωρίς... γιατί το ξεχνώ... Δεν είναι ποτέ εύκολο, όποτε και αν γίνει... Σε φιλώ γλυκά...
ΔιαγραφήΜε συγκίνησες πολύ... Έχεις πολύ δύναμη και πίστη! Εύχομαι να ζεις μέσα στην αγάπη πάντα! (είχα κι εγώ μια παλίνδρομη κύηση, χωρίς άμεση αποβολή. το μωράκι έζησε 9 εβδομ, εγώ το έμαθα στις 12... Είναι αληθινό πένθος, κι ας μην έφτασα να το κρατήσω... Πόσο πιο δύσκολο πρέπει να ήταν για σένα...) σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ για την απώλεια σου.. Είναι αληθινό πένθος όπως το λες.. Σε φιλώ γλυκά και σε ευχαριστώ για τα όμορφα σου λόγια.. <3
Διαγραφή