tag:blogger.com,1999:blog-7372037997086418342024-03-12T18:38:21.072-07:00Το ημερολόγιο μιας μαμάςΟι σκέψεις, απορίες, ανησυχίες και ψευτοφιλοσοφίες μιας νέας μαμάς! Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comBlogger276125tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-8956690492455554492015-09-04T04:56:00.001-07:002015-09-04T04:56:55.600-07:00Ένα μαύρο μπαλόνι σε μια παιδική χαρά...
Όπως έγραψα και στην σελίδα μου στο facebook δυσκολεύομαι να διαχειριστώ όλο αυτό το θέμα με τα παιδάκια που τόσο άδικα και πρόωρα έφυγαν από την ζωή πριν προλάβουν καλά καλά να αρχίσουν.
Δυσκολεύομαι να διαχειριστώ την αναπαραγωγή των εικόνων, ξανά και ξανά και ξανά. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως όσο περισσότερο μας σοκάρει η εικόνα τόσο το καλύτερο, όσο περισσότερο αναπαραχθείYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-88852712440551048852015-09-02T12:06:00.005-07:002015-09-02T12:06:45.958-07:00Όχι στις πάνες... Ναι στα εσώρουχα!!
Είναι πολύ ιδιαίτερη στιγμή αυτή που το παιδί σου- το μωρό σου- σταματάει να φορά πάνα και "περνάει" στα εσώρουχα. Για μένα είναι μια εξίσου σημαντική στιγμή με αυτή που είπε για πρώτη φορά "μαμά" ή την πρώτη φορά που περπάτησε. Διότι σηματοδοτεί το πέρασμα του στην άλλη φάση της ζωής του- αυτή που παύει επισήμως να είναι μωρό και μεταμορφώνεται αργά και σταθερά σε ένα μικρό- σχεδόν- Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-61380205905628925912015-09-01T12:16:00.003-07:002015-09-01T12:16:30.881-07:00Κάθε Σεπτέμβρης και ένα ξημέρωμα....
Τον Σεπτέμβρη τον αγαπώ. Πολύ. Όχι μόνο επειδή για μένα σηματοδοτεί πάντα την έναρξη του φθινοπώρου, το οποίο αγαπώ εξίσου πολύ μα κυρίως διότι σαν μήνας μου θυμίζει λίγο το ξημέρωμα...
Το ξημέρωμα και αν αγαπώ... Είμαι πρωινός τύπος. Πολύ πρωινός όμως. Και είναι απορίας άξιο, διότι δεν θα έλεγα πως κοιμάμαι νωρίς. Μα από την άλλη δεν είμαι και τόσο του ύπνου. Ποτέ δεν ήμουν.&Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-85568190434710173612015-08-31T11:37:00.000-07:002015-08-31T11:37:46.844-07:00Φωτογράφισε το! Ο δικός μας Αύγουστος!
Η γλυκύτατη, θεότρελη και πολύ αγαπημένη μου Μάρθα από το Martha is blogging μας προ(σ)κάλεσε με την αλλαγή του χρόνου, να αρχίζουμε να.. φωτογραφίζουμε...
Για 365 μέρες, κάθε μέρα να φωτογραφίζουμε κάτι- οτιδήποτε από την καθημερινότητα μας. Η ομάδα δημιουργήθηκε και ιδού ο δικός μου Αύγουστος.
Κάποιο μαιμουδάκι είναι εκστασιασμένο! Απέκτησε πλέον το δικό Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-24192478418295821992015-08-30T11:56:00.001-07:002015-08-30T11:56:38.529-07:00Ένας καταληψίας στο κρεβάτι μας...
Από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε, μέχρι και σήμερα 26 μήνες μετά, το μαιμουδάκι ακόμα αποκοιμιέται μόνο στην αγκαλιά μου.
Δεν είναι κάνα κοσμοϊστορικό φαινόμενο, και έχω αναφερθεί σε αυτό δεκάδες φορές, μα η αλήθεια είναι πως είναι από τις αγαπημένες μου στιγμές της ημέρας, η ώρα που πιθανότατα θα κάτσω και εγώ επιτέλους να χαλαρώσω, η ώρα που κάνουμε με το μαιμουδάκι τα πιο τρυφερά Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-11297451767778772712015-08-29T12:00:00.003-07:002015-08-29T12:00:30.819-07:00"Θα περπατήσεις δίπλα μου;"
Είμαι της άποψης πως τα παιδιά δεν είναι μόνο παιδιά. Όπως πολύ σωστά έχει θέσει και η φίλη μου η Ελίνα σε αυτό το κείμενο, είναι "μεγάλα μυαλά σε μικρά σώματα".
Έχουμε την τάση πολύ συχνά να υποτιμούμε την νοημοσύνη των παιδιών, (δεν μπορείς να καταλάβεις είσαι μικρός ακόμα), τον συναισθηματισμό τους, (Θύμωσες; Δεν πειράζει θα σου περάσει) τις ικανότητες τους, (πως το κάνεις Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-73640175781392717442015-08-28T12:38:00.001-07:002015-08-28T12:38:36.124-07:00Νιώθω και πάλι παιδί όταν...
Με αφορμή αυτή την ανάρτηση της Άσπας μπήκα και εγώ στον πειρασμό να σκεφτώ όλα όσα με κάνουν να νιώθω και πάλι παιδί. Και η αλήθεια είναι πως στο τέλος ενός δύσκολου, χωρίς καθόλου διακοπές, καλοκαιριού, αυτές οι αναμνήσεις με βοήθησαν στο να χαθώ για λίγο σε αυτά τα ανέμελα και ξέγνοιαστα χρόνια...
Νιώθω και πάλι παιδί όταν...
Τυχαίνει να ακούσω τραγούδια με τα στρουμφάκια
Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-57402340926620494762015-08-26T14:00:00.002-07:002015-08-26T14:02:47.356-07:00Μια μεξικάνικη βραδιά και οι συνέπειες της.... (με λίγα λόγια παραληρώ και σήμερα)
Όπως λέει και η Μόνικα στα αγαπημένα Φιλαράκια, "Είμαι πάντα η οικοδέσποινα. Πάντα. Ακόμα και σαν παιδί- σέρβιρα τον καλύτερο αέρα" (στα tea parties των μικρών κοριτσιών φυσικά)
Κάπως έτσι είμαι και εγώ. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου καλούσα πάντα τις φίλες μου σπίτι και είχα πάντα οργανωμένο πρόγραμμα για παιχνίδι! (ναι, γίνεται και αυτό και γίνεται να περάσεις και καλά!)Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-14658252189796063772015-08-24T11:26:00.000-07:002015-08-24T11:26:01.618-07:00Μια ευχή και κατάρα μαζί...
Ο θείος μου ο Φώτης έχασε τον γιο του, τον Δημήτρη, όταν αυτός ήταν 17 χρονών. Μαζί με τον Δημήτρη χάσαμε και την Μαίρη, πρώτα ξαδέλφια και πολύ αγαπημένα. Για μένα αυτή ήταν και η πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπη με τον θάνατο, η πρώτη φορά που ανατράπηκε όλο το σύμπαν γύρω μου, η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πως κανείς δεν θα είναι εδώ για πάντα.
Έκτοτε πέρασαν 20 χρόνια. Είκοσι.&Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-55673459792737578602015-08-22T12:14:00.002-07:002015-08-22T12:14:44.045-07:00Πάμε για τρέλες στις Σευχέλλες;;;
Νομίζω πως η έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο όταν έψαχνα τον προορισμό για το γαμήλιο ταξίδι μας ήταν η καλύτερη που έχω κάνει ποτέ στην ζωή μου και μία που απόλαυσα σχεδόν όσο το ταξίδι! (εντάξει τώρα υπερβάλω!)
Τότε δεν είχα φυσικά μπλογκ, δεν είχα προσωπικό λογαριασμό στο fb, δεν είχα καν internet σπίτι μου, έμπαινα πάντα από την δουλειά. (είναι οικογενειακή επιχείρηση μην βιαστείτε να Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-80923369629135471432015-08-19T13:17:00.002-07:002015-08-19T13:17:30.793-07:00Ποιες είναι τελικά οι αναρτήσεις που έχουν αξία;
Ο Παναγιώτης- το άλλο μου εγώ, ξέρετε αυτό που γουργουρίζει- δεν διαβάζει το μπλογκ μου. Τουλάχιστον όχι συστηματικά και σίγουρα όχι από μόνος του. Πρέπει να του το ζητήσω, να του γκρινιάξω, πολλές φορές νιώθω ότι χρειάζεται να του βάλω το πιστόλι στο κρόταφο για να τα καταφέρω.
Δεν είναι ότι δεν με στηρίζει σε αυτή μου την συνήθεια, ή δεν του αρέσει ο τρόπος που γράφω, (πάντα Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-71814132398994888762015-08-18T10:28:00.002-07:002015-08-18T10:28:20.483-07:00Αυτή η μαρμελάδα κρεμμύδι απλά δεν υπάρχει....
Το κρεμμύδι το αγαπώ. Όχι- δεν το αγαπώ, το λατρεύω. Έχω μια σχέση πάθους μαζί του και εκτός από το να το βάζω σε αφθονία σε όλα τα φαγητά, ψάχνω πάντα συνταγές στις οποίες πρωταγωνιστεί.
Μια από αυτές που έχω ήδη μοιραστεί μαζί σας είναι αυτή. Στην σημερινή όμως συνταγή, το κρεμμύδι δεν είναι απλά πρωταγωνιστής- είναι Ο πρωταγωνιστής. Η συνταγή είναι των Βέφα και Αλεξία Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-36808614329251843552015-08-16T13:43:00.004-07:002015-08-16T13:43:54.873-07:00Ένα χεράκι... αρκεί...
Σήμερα ήταν μια από αυτές τις "μαμαδοδύσκολες" μέρες...
Για πολλούς και διάφορους λόγους απόψε το μαιμουδάκι χρειάστηκε 4 ώρες να αποκοιμηθεί... 4 ολόκληρες ώρες... 3 στην αγκαλιά μου και 1 δίπλα μου στο κρεβάτι...
Έφτασα στα όρια μου... Κάποιες στιγμές ήθελα να κλάψω από την κούραση... Άλλες μπήκα στον πειρασμό να τον αφήσω στην κούνια του και ας έκλαιγε γοερά... Στριφογυρνούσε Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-45621377952339063172015-08-09T12:53:00.001-07:002015-08-09T12:53:19.354-07:00Η μαγεία ενός μαιμουδιού 25 μηνών...
Μαιμουδάκι μου...
δεν ξέρω αν αυτή θα είναι μια συνηθισμένη ανάρτηση... Ναι, έφτασες κιόλας 25 μηνών. Ναι, έχεις πάρει 2 πόντους και μερικά γραμμάρια. Ναι, έχεις εμφανίσει 4 ακόμα δοντάκια, ενώ έχουν ξεφυτρώσει από το πουθενά και οι πρώτες σου 3 ελίτσες..
Ναι, μεγαλώνεις. Μα στην ουσία αυτό το μήνα μεγάλωσες... αλλιώς. Με ένα τρόπο που δεν αφορά μέτρα, ζυγαριές και αριθμούς. Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-51024384836899569662015-08-07T12:11:00.001-07:002015-08-07T12:11:20.553-07:00Ξέρεις πόσο θάρρος θέλει;
Αυτό το κείμενο δεν θα είναι εύκολο. Δεν ξέρω αν θα έχει καν συνοχή. Αυτό το κείμενο θα μιλάει για την απώλεια, τον πόνο που σου ρημάζει το κορμί και την ψυχή- τόσο που σχεδόν παρακαλάς απλά να πάψεις να νιώθεις.
Θα μιλάει για το πως βιώνει μια μητέρα που έχασε το μωρό της- την καινούργια πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει. Για μια μητέρα που γέννησε το μωρό της μα για τον έναν ήYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-21876787418877787322015-08-05T11:31:00.001-07:002015-08-05T11:31:09.856-07:00Να πιστεύεις στην μαγεία- αυτό έχει σημασία.
Έχει τρεις μέρες τώρα το μαιμουδάκι που δεν κοιμάται μεσημέρι. Δεν ξέρω αν φταίει που έμαθε έτσι ξαφνικά να χρησιμοποιεί το γιογιό και έχει ενθουσιαστεί- πάντως δεν νυστάζει. Καθόλου.
Όντας μέσα στο τρελό το κέφι και την ασταμάτητη ενέργεια, πέφτει ξερός νωρίς νωρίς το απόγευμα για όλο το βράδυ μέχρι το επόμενο πρωί. (αξημέρωτα!)
Αυτό το έχει ξανακάνει, δεν είναι κάτι Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-81356082574565658212015-08-04T10:55:00.002-07:002015-08-04T11:20:59.321-07:00Μια φορά θυμάμαι....
Μόλις έπεσα πάνω σε αυτό το υπέροχα νοσταλγικό κείμενο από ένα σχετικά φρέσκο μπλογκ που όμως αγάπησα αμέσως.
Και με έκανε να αναπολήσω...
Όλες αυτές τις μοναδικά οικογενειακές στιγμές- αυτές τις οποίες ως επί τω πλείστων γνωρίζουν μόνο τα μέλη μιας οικογενείας. Αυτές τις οποίες μόνο οι ίδιοι καταλαβαίνουν. Αυτές που στην ουσία μας διαμόρφωσαν και μας έκαναν τα άτομα που Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-67065757430560713862015-08-03T11:27:00.001-07:002015-08-03T11:33:02.550-07:00Όταν η φωτογραφία μιας λεμονάδας κάνει όλη την διαφορά....
Φέτος γνώριζα από πολύ πολύ νωρίς πως δεν θα πηγαίναμε διακοπές. Δεν πτοήθηκα, (πολύ), αντιθέτως ξεκίνησα από αρχές Ιουνίου σχεδόν να είμαι σε mood διακοπών έστω και έτσι και να προσπαθώ να περάσω ένα ξεχωριστό καλοκαίρι μέσα στην ίδια μου την πόλη.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πηγαίνουμε λίγο πιο συχνά για καφέ, να επισκεπτόμαστε μέρη που δεν το συνηθίζουμε- όπως τον αρχαιολογικό χώρο πουYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-12244219844535691232015-08-03T09:34:00.003-07:002015-08-03T12:49:02.145-07:00Μια μαμά με τα σουβέρ της, ένα μαιμουδάκι με το μαιμουδάκι του και μια υπέροχη έκπληξη!
Ένα από τα πράγματα που αγαπώ στο blogging είναι όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Ένας από αυτούς είναι και η γλυκιά Αλεξία. Μητέρα εφτά παιδιών και τόσο μα τόσο ευγενική και γενναιόδωρη ψυχή, εκπληρώνει κατά κάποιο τρόπο από τότε που την γνώρισα, το δικό μου όνειρο για μια τεράστια οικογένεια. Εφόσον οι καταστάσεις δεν μου επιτρέπουν να το ολοκληρώσω, το βιώνω εν Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-41622209364543943002015-07-31T13:15:00.001-07:002015-07-31T13:26:43.296-07:00Φωτογράφισε το! Ο δικός μας Ιούλιος...
Η γλυκύτατη, θεότρελη και πολύ αγαπημένη μου Μάρθα από το Martha is blogging μας προ(σ)κάλεσε με την αλλαγή του χρόνου, να αρχίζουμε να.. φωτογραφίζουμε...
Για 365 μέρες, κάθε μέρα να φωτογραφίζουμε κάτι- οτιδήποτε από την καθημερινότητα μας. Η ομάδα δημιουργήθηκε και ιδού ο δικός μου Ιούλιος.
Πρώτη του μήνα σήμερα και πόσο εύκολα να ευχηθεί κανείς να είναι καλός; Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-77589322054650346342015-07-30T11:07:00.001-07:002015-07-30T11:07:13.205-07:00Μανούλα που νιώθεις θυμό, άκου τι έχω να σου πω...
Σήμερα έλαβα ένα μήνυμα από μια ακόμα μανούλα αγγέλου. Μια αγαπημένη μανούλα που γνωρίζω προσωπικά. Μια μανούλα που μόλις πριν δυο μήνες έχασε το αγοράκι της. Το μωρό της. Τη ζωή της. Tον εαυτό της.
Και είναι θυμωμένη. Είναι θυμωμένη γιατί από ιατρικό λάθος χάθηκε το παιδάκι της. Θυμωμένη γιατί δεν ζήτησε πολλά παρά μόνο να ολοκληρωθεί η ευτυχία με τον άνθρωπο της. Θυμωμένη γιατί δεν Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-21732051560651819442015-07-30T09:29:00.001-07:002015-07-30T09:29:08.902-07:00Όταν γονάτισα και είδα τον κόσμο από το ύψος του....
Σαν παιδί η φαντασία μου οργίαζε... Σαν ενήλικας, αυτό το προσόν, (γιατί προσόν είναι για μένα), το έχασα.
Η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα δυσκολευόμουν να παίξω pretend play με το μαιμούδι... Διότι λόγω των μυικών προβλημάτων που έχω, σε συνδυασμό με τα επιπλέον κιλά μετά από τρεις απανωτές και δύσκολες εγκυμοσύνες, (ναι με δικαιολογώ!), είναι σχεδόν αδύνατον να κάτσω κάτω στο Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-42147673992376523672015-07-28T12:33:00.002-07:002015-07-28T12:33:10.199-07:00Αλμυρά Μπισκοτάκια με τυρί και ελαιόλαδο! (της μοναδικής Αντωνίας!) Πανεύκολα και πεντανόστιμα!
Όλο και περισσότερο από τότε που έγινα μανούλα, εκτιμώ τις εύκολες συνταγές- ξέρετε αυτές που θέλουν είτε λίγα, είτε πολύ βασικά υλικά που πάντα έχουμε σπίτι μας, που είναι όσο πιο γρήγορες γίνεται στην προετοιμασία και εκτέλεση και φυσικά να είναι το αποτέλεσμα γευστικό!
Ειδικά τώρα πια που το μαιμούδι θέλει συνέχεια κάτι να τσιμπολογάει και προσπαθώ το τσιμπολόγημα να αποτελείται από όσοYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-3545151446628357982015-07-27T11:47:00.003-07:002015-07-27T11:47:55.697-07:00Η αξία μιας newborn φωτογράφησης και οι στιγμές που "κλειδώνουμε" στον χρόνο...
Προσπαθώ να θυμηθώ από που και ως που αποφάσισα, όταν γεννήθηκε ο Δημήτρης , να του κάνουμε newborn φωτογράφηση και πραγματικά δεν θυμάμαι. Υποθέτω ότι θα είχα δει ανάλογες φωτογραφήσεις στο διαδίκτυο και εφόσον γνώριζα ήδη έναν φωτογράφο που όχι μόνο αγαπούσα την δουλειά του, μα που το κυριότερο εμπιστευόμουν, δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να μην το κάνω!
Και η αλήθεια είναι πως Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-737203799708641834.post-78546059258846355192015-07-24T13:48:00.002-07:002015-07-24T13:48:22.482-07:00Ένα μαιμουδάκι 24 μηνών και οι δραστηριότητες του!
Κοιτάω την ανάλογη ανάρτηση που είχα κάνει πριν έξι μόλις μήνες και αναρωτιέμαι... Που είναι το μωράκι μου και ποιο είναι αυτό το παιδάκι που κυκλοφορεί στο σαλόνι μου;;; (όπως λέει και η γλυκιά Ελένη σε αυτό το υπέροχο κείμενο της)
Το μαιμουδάκι μεγαλώνει με τέτοιους ρυθμούς που τρέχω για να τον ακολουθήσω. Από την μια μέρα στην άλλη φαίνεται αλλαγμένος, διαφορετικός και Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com8